Ég er veiðisjúklingur. Ég hef lengi verið veiðisjúklingur. Að einhverju leyti væri hægt að tala um mig sem veiðifíkil. Veiðimennskan
átti mig strax frá unga aldri. Ég varð heillaður af því að takast á við
náttúruna á einn eða annan hátt. Það er ekki til magnaðri stund en að
setja í kraftmikinn fisk og vera algjörlega einn á móti náttúrunni. Að
togast á við hana án þess að segja orð. Veiðin hefur alla tíð gefið mér gleði enda er hún alltaf jákvæð.
Það mun líklega aldrei breytast. Ég hafði einnig strax ánægju af því að miðla reynslu minni til annarra þegar tækifæri gafst.
Ólafur
Tómas Guðbjartsson hefur staðið við bakkann með veiðistöng í hönd við
hvert tækifæri síðustu 30 ár og nú miðlar hann fróðleik sínum í nafni Dagbókar urriða,
meðal annars í sjónvarpsþáttum og hlaðvörpum. Bók þessi er óður Ólafs
til veiðinnar og náttúrunnar. Í henni má finna fyndnar og merkilegar
sögur, frásagnir af baráttum við ótal fiska á fjölbreyttum slóðum og
fróðleik um sjóbirtinga, urriða, bleikjur, laxa og ótal veiðisvæði.